Sad Situation

nung naglalakad kami sa divisoria, iba't ibang mukha ng kahirapan ang bumulaga sa akin. my gosh, ang lalim! but then, totoo, nakakalungkot talaga...

although super crowded and super dumi and super baho, so many people still choose to stay there. kasi naman, they no longer have the luxury para mamili pa where else to live and work. i was wondering kung kumikita pa sila ng money doon. for instance, yung vendors na magkakatabi na lang, may bumibili pa kaya sa kanila? yung drivers ng kalesa, may sumasakay pa ba dun? (di lang yung drivers yung nakakaawa, pati yung horses!)

plus, nagkaroon pa ng raid! super naawa talaga ako sangkatutak na mga vendors na nagmamadaling tumakbo papalayo bitbit ang mga paninda nila.

basta, lahat ng makita ko sa paligid nakaka-depress! i admire those people na nakakaya nilang mabuhay ng ganun... i felt guilty for my occasional pag-iinarte, sama talaga! from then on, di na nawala sa akin yung sad feeling na yun. having witnessed all those made me feel so bad. hay, sana umunlad na ang Pilipinas!